Er zijn slechts 5 insectensoorten welke in staat zijn om aan de oppervlakte van de oceaan te leven, zij behoren alle tot het geslacht Halobatus of oceaanschaatsers. Deze soorten zijn extreem aangepast aan het leven op de oppervlakte van de oceaan.
Deze insecten zijn klein, tot 0,4cm lengte maximaal, en hebben een extreem waterafstotend lichaam. Dit laatste wordt dan weer veroorzaakt door korte haren welke het lichaam bedekken. Deze haren houden lucht vast , waardoor water wordt afgestoten. De lucht wordt voor ademhaling gebruikt wanneer het insect onder water komt tijdens slecht weer. Ook is het lichaam bedekt met een dun laagje waterafstotende was. De poten zijn extreem lang en maken het mogelijk over het water te lopen door gebruik te maken van oppervlakte spanning. De poten zijn gevoelig voor trillingen waardoor het dier prooi kan waarnemen , maar ook predators. He voedsel bestaat vooral uit Zooplankton en Aas(dode vissen , in zee gewaaide insecten , dit insect heeft een goede visus.
1 bezaantje (Velalla vellala) 2 bezaantje met vastgehechte eieren 3 bezaantje met eendemossels (Lepas fasciculatus) vastgehecht. 4 blauwe draak of zeezwaluw (glaucus Atlanticus) 5 halobates sp. 6 vrijdrijvende eendemossel: Dosima fascicularis 7 Paarse zeilslak ( Janthina janthina) 8 columbuskrab (Planes minutus) 1
Plastron
Het plastron is een luchtlaag welke de halobates omgeeft wanneer ze door golfslag onder water terecht komen. De haren houden deze luchtlaag vast , het plastron is een luchtbel welke het dier van zuurstof voorziet wanneer het onder water is. Ook: het geeft het insekt een sterke positieve kracht naar de oppervlakte.
UV en IR straling
De zonnestraling is intens tussen de keerkringen, en de halobatus soorten beschermen zich met een laagje was, welke UV straling blokkeert . Deze was voorkomt ook uitdroging.
evolutie van de oceaanschaatser
Er is erg weinig bekend van de evolutie van de oceaanschaatsers, behalve dan dat H. splendens de eerste was welke het oceaanoppervlakte ging bevolken. En dat was 1 miljoen jaar geleden . De insecten zijn na de Cambrium explosie ontstaan, zo een 400miljoen jaar geleden. De andere 4 Halobatus soorten ((H. micans, H. sericeus, Halobates germanus, Halobates sobrinus) zijn pas 100000 tot 20000 jaar geleden verschenen , dat is dus zeer recent.
Schaatsenrijders
Schaatsenrijders (Gerridae) vormen een familie van de insecten en behoren tot de orde halfvleugeligen (Hemiptera). Zij leven op het oppervlakte van water. Daarvoor hebben ze korte voorpoten, bedoeld om trillingen in het water waar te nemen. Er zijn 4 lange poten waadoor het gewicht over het wateroppervlakte wordt verdeeld. Schaatsenrijders zijn jagers , die hun prooien opsporen door de trillingen welke de prooi uitzend. Veel schaatsenrijders jagen in groepen. op onderstaande plaat is de vijverloper (4) te zien,
4 vijverloper (Hydrometra stagnorum)Â 5 vijverloper 6 waterspin 7 waterluis of zoetwaterpissebed(Asellus aquaticus) 8 geelgerande watertor
9 schrijvertje (gyrinus natator) 10 paardenbloedzuiger (Haemopis sanguisuga) 11 rode watermijten 12 waterspin en zijn klok (Argyroneta aquatica) 13 Limnephilus rhombicus kokerjuffer en schietmot 14 grote spinnende waterkever (Hydrophilus piceus) 15 Thermonectus sp.
16 ruggezwemmer of bootsmannetje (Notonecta glauca) 17Â Thermonectus sp. 18Â Thermonectus sp.19 waterschorpioen (Nepa cera)
20 ruggezwemmer 1kikkerbeet (Hydrocharis morsus-ranae)
bronnen, referenties
1 Russische encyclopedie 1950
2 uitsnede illustratie door Xavier Pita