De eetbare kelp ( Alaria esculent) is een wereldwijd veel voorkomende kelpsoort welke ook eetbaar is. Deze kelp wordt rondom de Noordzee gevonden op rotsen welke in de branding staan. Eetbare kelp behoort ook tot de kelpbossen van de Noordzee, Hier worden ze tot 4 meter lang. Eetbare kelp werd vroeger geoogst als veevoer, en om akkers mee te bemesten.
Kelp en kelpwoud
Langs ondiepe kusten met een rotsige bodem komen kelpwouden voor. Deze bestaan uit grote zeewieren van vooral de Alariaceae familie. Daartussen zijn veel zeedieren te vinden , welke een schuilplaats onder de bladeren vinden. Kelp is 50 keer meer productieve dan het fytoplankton. Kelpwouden zij de broedkamer voor vissen, kreeftachtigen en al het andere welke een schuilplaats nodig heeft om zich te ontwikkelen. De grote vijand van de kelpwouden zijn de vissers welke de kelp stuktrekken. Ook indirect bedreigt de visserij ook op neen andere manier: door de vijanden van de zee-egelsweg te vangen neemt de zee-egel populatie toe.
De kelpwouden van de Atlantische Oceaan bestaan vaak uit Laminaria hyperborea, Het meest voorkomende soort welke een lengte van 5 meter bereikt. Andere bekende soorten zijn de eetbare kelp of Alaria esculenta. Het vingerwier of Laminaria digitata en het suikerwier of Laminaria saccharina zijn andere soorten. Het eetbare kelp groeit vooral in de lagere delen, waar weinig licht de bodem bereikt en de bladeren soms zo dun zijn dat ze doorzichtig worden.
Eetbare kelp toepassing en bereiding
Eetbare kelp is inderdaad eetbaar: De bladeren zijn leerachtig en taai , maar worden mals na verhitting. Kelp bevat veel sporenelementen en werd vroeger gebruikt bals bemesting van de akkers na droging). Eetbare kelp laat zich eenvoudig kweken en zou goed in de ruimte tussen de noordzee windmolens passen, waar ze veilig zijn voor visserij en het oogsten niet door scheepvaartverkeer wordt gehinderd. Bijeffect zou zijn een toename van ongewervelden en jonge zeevis. De Noordzee is ecologisch gezien een woestijn met weinig schuilplaats voor de bewoners, alleen onder het zand. Ooit was de Noordzee bedekt met kelp en grote zeegras velden. tegenwoordig is eetbare bare kelp op enkele plaatsen rondom de doggersbank te vinden, deze plaatsen zijn alleen aan enkele professionals bekend.
kelpwouden verdwijnen
De gewone zee-egel is de belangrijkste vijand van de kelpbossen. De zee egel leeft zowel van bladeren als stengel van het zeewier. Door de belangrijkste vijanden (zeester en haring) van de gewone zeester te verwijderen, nemen de zeesterren toe worden kelpwouden langzamerhand steeds zeldzamer in de Noordzee
bronnen,referenties:
1 foto gemaakt door Jim Greenfield . 2
2 CYTOLOGICAL AND CHROMOSOMAL FEATURES OF ALARIA SPECIES (LAMINARIALES, PHAEOPHYCEAE) FROM KAMCHATKA