Dit is een veel voorkomende manteldier, welke in kolonies voorkomt. Het dier leeft door zeewater te filteren van plankton. Meestal zijn er 8 mantel dieren bij elkaar in een groep. Het is makkelijk te herkennen omdat het sterretjes vormt op rotsen en de bladeren van roodwier.
anatomie van de gesterde geleikorst
Er zijn veel soorten, maar de gesterde geleikorst is uniek omdat de zooïde (de individuele zakpijpen) rondom een centrale opening zijn gegroepeerd, in de vorm van een ster.Deze zakpijp is in elke kleur te vinden ,maar er zijn ook doorzichtige, witte en zwarte. Paars is de meest voorkomende kleur.
Morphologie (of anatatomie) van botryllus schlosseri: Zeewater wordt ontdaan van plankton in de buccale zak in de farynx. Deze zak bestaat uit kleverig slijm, waarin gaten. Plankton raakt gevangen in de gaten of kleeft vast aan de mucus. Het wordt naar de maag en darmen vervoerd en verteerd. Er is een bloedvaten systeem, waarvan een deel is verdikt: deze pompen het bloed rond. Er is uitwisseling van bloed met de andere zooids.
het voorkomen van de gesterde geleikorst
Deze zakpijp soort heeft zich enom verspreid over alle oceanen , het is te vinden in de rode zee, de zee van Ohkutsk maar ook rondom Antartica. Mogelijk wordt de verspreiding in de handgewerkt door vissersboten. In Nederland komt het dier vooral in het delta-gebied voor, en is havens te vinden. Het hecht zich aan rotsenblokken, palen en bruinwieren.
gesterde geleikorst als onderzoeksmodel.
De paarse geleikorst wordt gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. Dit komt dan omdat het soms mogelijk is dat verschillende koloniën fuseren. Soms worden ze ook afgestoten: het mechanisme hierachter wordt maar gedeeltelijk begrepen. De resultaten van dit onderzoek zijn belangrijk voor transplantaties en de genezing van kanker.
bronnen,referenties
1 Russische encyclopie 1946