De gewone zeester (Asteria rubens) is de meest voorkomende zeester langs de kust van de Noordzee. In feite komt het dier langs de westkant van de Atlantische oceaan voor en ook in het Middellandse zee gebied. Daar waar mossels zijn komt ook de gewone zeester voor. De gewone zeester voedt zich ook met andere schelpdieren, en met alles wat niet snel genoeg weg is, zoals vissen-eieren, dode vissen en krabben.
zeester en de mossels
De blauwe mossel is het meest voorkomende schaaldier in de Noordzee en de voornaamste prooi van de zeester. De zeester besteed veel tijd aan het zoeken van een goede manier om de mossel te omarmen: Twee armen zuigen zich vast aan de mossel en trekken de schelpen uit elkaar. Dit kan uren duren: De zeester wint meestal maar zeker niet altijd. Wanneer de schelp open gaat stulpt de zeester de maag naar binnen: de mossel wordt opgelost en verteerd. Een zeester kan weken zonder voedsel.
vijanden van de zeester
Vijanden van de zeester is de wulk, grote krabben, zeemeeuwen, maar ook kannibalisme is onder jonge zeesterren een veel voorkomend verschijnsel.
aanspoelen van zeesterren.
Zeesterren spoelen vaak aan, vooral bij harde oostenwind. Massaal aanspoelen kan optrede bij een combinatie van sterke wind of storm en afwijkingen in het getij.
Autotomie en regeneratie van de zeester
Zeesterren willen nogal eens een arm missen. Dit komt voor na een ontmoeting met een krab. Die arm groeit dan weer aan. Wat ook vaak voorkomt is dat de zeester gevang komt te zitten tussen rotsen. Ook dan kan een arm afgeworpen worden om te ontsnappen (autotomie).
bronnen,referenties
1: Theo Carreras  1829-1895 was een illustrator van enkele bekende werken over insekten , zoals “Marvels of insect life” en “Inmates of my house and garden” en” A naturalist’s holiday: idle hours on the Cornish coast”.
Op deze website zijn de volgende illustraties te vinden: Duitse wesp, groene sprinkhaan, rode zeester, zeekomkommer, getijdepoel
2
1905. lithografie van Natural HistoryOceanography 1905