Waterlelie (Nymphaea alba) is een prachtige waterplant met grote hartvormige drijfbladeren en opzienbarende bloemen. Voor de natuurvijver zijn de winterharde soorten het beste. Waterlelie groeit met een wortelstok in de modderbodem, in het voorjaar komen daar de bladeren aan. Een bloem is na vijf dagen uitgebloeit, en wordt dan door een volgende voortgezet. In het begin opgerold en onder water, daarna drijvend op het oppervlakte. De bloemen zijn bij mooi weer te zien en gaan s´nachts dicht. Deze plant kan ook in meters diep water groeien dankzij de lange wortelstokken en stengels. De cultivar ‘James Brydon’ is de meest verhandelde van de “all purpose” waterlelies. Er zijn te veel cultivars om te benoemen. De witte waterlelie is de bekende waterlelie van de vennen en plassen en is winterhard. Een plant die last heeft van de vraatzucht van kevers en slakken. Stekeltjes bieden daar bescherming aan.
waterlelie in de vijver
Waterlelies zijn snelle groeiers: het is niet nodig om er meer dan 1 te kopen. De diepte van de vijver is niet belangrijk net zo min als de grondsoort. Waterlelies houden het water helder, er is dan geen pomp meer nodiig. Verzorging van de waterlelie is niet nodig. Waterlelies kunnen in lente en zomer verplant en gestekt worden. Daarna sterven ze af en verdwijnen naar de bodem om het volgend jaar opnieuw te beginnen. Er zijn erg veel rassen maar meestal is de ‘Jamer Brydon’ de beste keuze.
Bloeiperiode
De bloeiperiode is vanaf midden juli tot het einde van de zomer maar er zijn veel uitzonderingen .De bloemen openen om 11 uur s’ochtends en sluiten om 4 uur in de middag. De eitjes van de Grote poelslak aan de onderzijde van het blad van de Waterlelie. De poelslak heeft geen last van de sterk bittere smaak van de waterlelie.
de verzorging van waterlelies
Enkele tips voor waterlelies: geef geen kunstmest of bijvoeding: De bladeren gaan wel sneller groeien , maar de bloemen juist niet. Zorg dat de water lelie niet het oppervlakte bedekt, want dan komt er geen zonlicht in het water en verdwijnt de zuurstof uit het water,30% bedekking is het maximum. Waterlelies verdragen alleen stilstaand water, een watervalletje of een filter veroorzaakt stroming in het water, en zorgt ervoor dat er geen bloemen komen.Aangevreten bladeren niet afbreken , want dan gaat het onderwaterdeel rotten. Een waterlelie wil veel zon en eigenlijk geen schaduw. De rhizomen van Waterlelies graven zich in de bodem van de vijver en zijn na verloop van de tijd niet meer te verwijderen. Het beste is dus een plastic vijvermandje om dit probleem te voorkomen. Wanneer bladluizen de waterlelies aantasten , zijn deze eenvoudig weg te spuiten met een tuinslang. De waterlelie als potplant, dit is in china en japan populair. Vele andere waterplanten zijn ook goede potplanten, zoals de lotus. Beroemde waterlelies en hun kwekers
Beroemde waterlelies en hun kwekers
Joseph Latour-Marliac (1830-1911) heeft de bekende hybriden met de naam ‘Marliacea’ voortgebracht, waterlelies met roodachtig gevlekte bladeren. Een bekende en goed verkrijgbare ‘Marliacea’ is de Nymphaea ‘Comanche’ met lichtroze bloem, bladeren welke steeds donkerder worden totdat ze vuurrood zijn. Otto Froebel (1810 – 1893) bracht de hybriden met de naam ‘Froebelii’ voort , met geurende bloemen en een lange bloeitijd tot ver in de herfst in ondiepe vijvers.
vrienden van de waterlelie
Dit is een plant met erg veel vrienden: allereerst de kikkers, en natuurlijk de gele plomp die altijd te vinden is waar de witte waterlelie groeit En de vele kevers die in de avonduren een schuilplaatsje zoeken om de kou van de zomernacht te ontlopen Zij kruipen in de bloem voor deze zich sluit. Groene kikkers gebruiken het blad van de waterlelie als lanceerplatform.
waterlelie en eenden
Waterlelie en eenden gaat niet echt fijn samen: eenden zoeken onder het blad naar beestjes, en beschadigen dan de plant. De vijver dient ijsvrij te zijn: Dit is vrij eenvoudig met een pompje of door zelf het ijs uit de vijver te hakken.
Gele plomp, waterlelie en lotus
Gele plomp is de grote concurrent in de natuur, en is iets sterker dan de waterlelie. Beide soorten zijn nauw verwant. Wanneer er geen stroming is kan de waterlelie zich handhaven, maar bij stroming zal de gele plomp snel gaan overheersen. In een vijver met een pomp of fontein zal een waterlelie langzaam verdwijnen. In warmere klimaten zal ook de lotus sneller groeien en de waterlelie verdringen. De bloem van de waterlelie bestaat uit grote buitenste kelkbladen, welke bij het naar binnengaan veranderen in meeldraden.
Waterlelie vermeerderen
Waterlelie is rijp om gedeeld of uitgedund te worden als de bladeren elkaar verdringen: de bladeren steken dan boven het water uit. Doe dat als volgt: vis de plant uit je vijver: het bestaat uit een dikke wortelstok met daaraan stengels met bladeren. Snij de wortelstok in stukjes van ongeveer 2 decimeter. Nu komt het ingewikkelde: de stengel en bladeren moeten nat blijven, maar de wortelstok juist droog: leg de stengels/bladeren in een bak met water, maar de wortelstok er juist buiten. De wond of snijvlak zal nu indrogen. Zet het afgesneden wortelstokje samen met stengel/wortel weer terug in de vijver. De andere stukken kunnen gebruikt worden voor vermeerdering of zijn overbodig.
waterleliefamilie of Nymphaeaceae
De leden van deze familie komen alleen voor in stilstaand of langzaam stromend water. hun bladeren liggen of op het oppervlakte van het water of staan er iets boven , de stengel is in het midden van het blad bevestigd. De bloem heeft twee stampers en twee meeldraden welke uit de dikke bloemschijf elke de ovaria omringt
