De bijenwolf (Philanthus triangulum) is een graafwesp waarvan het vrouwtje bijen doodt als voedsel voor de larves. Het mannetje van de bijenwolf is veel kleiner dan het vrouwtje en voedt zich met nectar van met name de bloemen van de guldenroede. Een bijenwolf kan enigzins hooveren, het houdt daarbij de kop gericht op een prooi of een toeschouwer. Een bijenwolf steekt geen mensen.
het vangen van de bij door de bijenwolf
De bij is een schuw dier en vermijdt contact met andere insekten. De bijenwolf verzamelt nectar en wacht tot een bij nabij komt. De bijenwolf vliegt van onderwinds naar de prooi toe. het gebruikt de brede platte antennes om er zeker van te zijn dat het inderdaad een bij is, en niet bijvoorbeeld een hommel of een blinde bij (Eristines tenax).4 De bij wordt op de bloem overrompelt. Vooral bij hogere temperatuur is de bijenwolf veel sneller en krachtiger dan de bij. De bij wordt tussen voor en middenstuk gestoken door de bijenwolf.
Het hol van de bijenwolf
Het hol van de bijenwolf wordt in zandgrond uitgegraven en is tot 25 cm diep en bevat een grote broedkamer. Hierin worden 2 tot 6 verlamde bijen neergelegd en waaruit na drie dagen een larve komt die na korte tijd aan de verlamde bij begint te eten. na twee weken spint de larve zich in, overwintert en komt in het voorjaar als volwassen bijenwolf uit het hol 1,2
vijanden van de bijenwolf
Er zijn geen speciafieke vijanden van de bijenwolf. Een nat en koud voorjaar heeft zeker een remmende invloed op de bijenwolf. Hogere temperaturen maakt de bijenwolf sneller dan de bijenwolf. Wanneeer het koud en nat is dan blijft de bijenwolf in haar ondergrondse hol.
parasieten van de bijenwolf
Sphecapata albifrons, is een kleine vlieg welk snel een made op de verlamde bij
bij deponeert wanneer deze het hol word binnengesleept. Deze made begint dan terstond de ingewanden van de bij te verteren.
De larve van de bijenwolf vindt zo geen voedsel meer. (broedparasitisme)
het geheugen van de bijenwolf
Professor Tinbergen heeft veel onderzoek gedaan naar hoe de bijenwolf haar hol terugvindt . Ze gebruikt daarvoor opvallende bakens in de omgeving en hogere bakens op afstand (zoals dennenbomen). De bijenwolf is goed instaat om het nest terug te vinden wanneer de omgeving wordt veranderd. Bijenwolf laat soms een verlamde bij vallen, vooral wanneer de afstand tot het hol groot is. De bijenwolf vliegt door naar het hol, maakt het hol alvast open en vliegt dan terug en pikt de bij weer op. 4
bronnen, referenties:
1 vrij en verbeterd naar: NATUURHISTORISCH MAANDBLAD 1934 deel 2 2 Met dank voor drie mooie fotoos: Loes zie ook: groot sterremuur, gewone goudwesp , witte dovenetel , wilde hyacint , gele iris , akkermunt, bijenwolf , galnoot 3 vrij naar tijdschrift voor entomologie, 1972 pagina 115 4 Niko Tinbergen “In het vrije veld” pagina 32-57