De zuidelijke groene schildwants (Nezara viridula) is een wants welke uit Afrika afkomstig is en zich in de kassen heeft weten te handhaven. Hier bezorgt het de tuinder veel overlast doordat het de vruchten en bladeren aantast. Het meest gevoelig is de paprikateelt. Het zijn dan vooral de vvijde instar en het volwassenstadium welke schade toebrengen. Tegenwoordig kan de Zuidelijk groene schildwants ook buiten de kassen worden aangetroffen.
De vijf nymf stadia
De ontwikkeling van de Zuidelijke groene schildwants kent vijf instar stasia, de kleur wisselt sterk tussen de vijf nymf stadia, uiteindelijk is het volwassen stadium groen. De eieren worden op de bladeren afgezet. Deze zijn in eerste instantie doorzichtig en vlak voor het uitkomen roze.
bestrijding van de Zuidelijke groene schildwants
De Zuidelijke groene schildwants is in toenemende mate een probleem in de paprikateelt, hoewel het dier niet echt kieskeurig is als het om een waardplant gaat. De bestrijding dient allereerst gericht te zijn op verdere verspreiding te voorkomen. Dit kan met behulp van vliegengaas en compartimenteren: maak het besmette gebied klein. Spoor vervolgens het legsel door dagelijks te controleren en besmette plantedelen te verwijderen. Blijf dit doen tot de besmettingshaard is verdwenen. Biologische bestrijding is ook mogelijk maar minder effectief en duur.
Schildwantsen
Schildwantsen heten zo doordat het schild zich voorbij de helft van het midden van het achterlijf voortzet , soms tot aan de spits. De Schildwantsen leven op lage struiken waar zij zich met bessen voeden. Toch voeden zij zich soms met andere insekten. Schilwantsen hebben vaak opvallende kleuren, daarnaast is groen altijd aanwezig. Ze trekken ook de aandacht door bij zonnig weer brommend rond te vliegen. De eieren worden op het einde van de lente gelegd op de planten waar zij gewoonlijk leven, in groepjes bijeen. De eieren zijn van een dekseltje voorzien, de larven zijn bijna rond en pas na enkele vervelling bereiken zij hun volwassen vorm. Overwinteren doen zij in het gevallen gebladerte in het bos, waarna de cyclus overnieuw begint.
wantsen
wantsen
Wantsen kennen een onvolledige gedaanteverwisseling. Ze verschillen van andere groepen insecten doordat ze buisvormige monddelen hebben waarmee voedsel wordt opgezogen. Een nimf ziet er meestal al hetzelfde uit als een imago (volwassen insect), maar dan zonder de vleugels. In het zoete water zijn de waterwantsen de belangrijkste insectengroep.
1Â Boswants (Pentatoma rufipes), parend
2Â Rode moordwants of rode roofwants (Rhinocoris iracundus)
3Â Koolwants (Eurydema oleracea)
4Â Zuringwants (Coreus marginatus)
5 Pyjamawants of rood-zwarte streepwants (Graphosoma italicum)
6Â zwarte wegmier of weidemier (Lasius niger)
7Â bladluizen (Aphidoidea)
8Â Â larve van Sikkelwants (Nabida)
9  Grote slanke glasvleugelwants (Chorosoma schillingii)
10Â Â Schaarse pantserwants (Eurygaster maura)Â
11 Vuurwants (Pyrrhocoris apterus)
12Â Zesvlekprachtblindwants ( Grypocoris sexguttatus) 13Â Ridderwants. (Lygaeus equestris)
1Â gewone berenklauw (Heracleum sphondylium) 2 winterlinde (Tilia cordata)2
bronnen,referenties:
1 Illustratie door E.H. Zeck 2 James Castner, University of Florida/IFAS 3 Brehm , “Het leven der dieren ” 1906 pagina 573 4 Met dank voor deze mooie foto: Loes zie ook: groot sterremuur, gewone goudwesp , witte dovenetel , wilde hyacint , gele iris , akkermunt, bijenwolf, Zuidelijke groene schildwants , cichorei