bastaardsatijnvlinder

Bastaardsatijnvlinder (Euproctis chrysorrhoea), ook wel bruinstaart genoemd (vertaling uit het engels) is een nachtactieve nachtvlinder welke de duindoorn als waardplant heeft. De vliegtijd van de bastaardsatijnvlinder is van begin juni tot eind augustus. in deze periode worden de eitjes op de bladeren duindoorn (waardplant) gelegd. De vlinder zelf leidt een verscholen nachtelijk leven.

De rups van de Bastaardsatijnvlinder

De rups is berucht: deze veroorzaakt door het hebben van brandharen hardnekkige jeukklachten en een branderig gevoel. Deze rups komt in het voorjaar op de stranden voor en veroorzaakt veel overlast .

1 bastaardsatijnvlinder (Euproctis chrysorrhoea) 2 rups en spinselnest 3 donsvlinder (Euproctis similis)1

bestrijding bastaardsatijnvlinder

De eenvoudigste en meest doeltreffende maar bewerkelijke manier is om de spinselnesten uit de duindoorn of braam te knippen: De nesten zijn eenvoudig te herkennen, meestal zakvormig en enigzins doorzichtig. Deze manier van bestrijding dient twee doelen : de overlast door de rups wordt bestreden en de aantasting van de doornpopulatie vermindert.

De rups van de bastaardsatijnvlinder is bezet met brandharen en daardoor onkwetsbaar voor vogels en zoogdieren. Het dier heeft twee kenmerkende rode vlekken op het achterlijf. Het heeft een onwaarschijnlijke vraatzucht en kan een duindoorn bladerloos eten.

De uitgekomen rupsen bouwen een spinselnest om te overwinteren. In het voorjaar eten deze rupsen de bladeren van de duindoorn op en laten de duindoorn kaal achter.

verspreiding van de bastaardsatijnvlinder

Deze nachtactieve nachtvlinder is in Nederland en Vlaanderen alleen in de duinen te vinden, daar waar de duindoorn groeit.

bron:

1 Claus Caspari .  “Mitteleuropaische Insekten”. Printed in 1961 Belgium: johanneskever junikever, kleverig koraalzwammetje, sponsgaasvlieg, echte zoetwaterspons, elzenvlieg, grote rupsendoder, kleine wespenbok , gewone doodgraver, bastaard satijnvlinder, mitopus morio, wolfsmelkpijl-staartvlinder

Donsvlinders of Lymantriinae

De volwassen donsvlinders zijn gestopt met eten , hebben dus ook geen roltong en zijn er dus nog alleen maar voor de voortplanting. Ze zijn donsachtig behaard, de beharing dient vooral voor de afweer. Mannetjes zijn te herkennen aan de grote kamvormige voelsprieten, en zijn iets kleiner dan de vrouwtjes. De rupsen zijn behaard en deze haren veroorzaken een branderig gevoel .